Silik Baba Dünyayı Fethediyor (Destiny’s Keeper): Koltuk altı teriyle evreni kurtaran adamın öyküsü

Bak şimdi… Bazı animeler vardır, açarsın, izlerken ne izlediğini unutursun. Kimi zaman olaylar, karakterler, hikâyenin kendisi o kadar uçuk kaçar ki bir yerden sonra "tamam, buraya kadar" dersin. Ama bazı yapımlar var ki, sırf tuhaflığıyla kendine bağlar. İşte “Silik Baba Dünyayı Fethediyor”, tam da o türden.

Bu dizi neyin kafasını yaşıyor?

Başrolde sıradanlıktan ölecek gibi duran bir baba var: orta yaşlı, omuzu düşük, sürekli karısının göz devirme alanında gezinen bir adam. Japon versiyonu ismi "Destiny’s Keeper", ama bizdeki haliyle Silik Baba.

Adamın hayatı, evdeki internet modemini bile düzeltemeyecek kadar beceriksiz geçerken, evrenin dengesini sağlayan bir Kadim Kıymalı Börek yüzünden aniden değişiyor. Bu börek, uzay-zamanın mihenk taşıymış meğer. Neyse işte, olaylar sarpa sarıyor.
Adam bir bakıyor ki kendisine “sen dünyanın umudusun, hadi çık yolculuğa” denmiş.

Yani bizim baba, daha geçen gün evdeki priz patlayınca korkudan sandalye arkasına saklanan adam, şimdi galaksiler arası anlaşmalara imza atıyor. Hem de elinde plastik poşetle.

Dizi nelerden bahsediyor?

Silik Baba’nın amacı: kaosa düşmüş gezegenler arasında barışı sağlamak.
Ama tabii ki bu barış, öyle diplomatik masalarla falan olmuyor. Bölümler ilerledikçe işler çığırından çıkıyor:

• Koca evrende çıkan savaş, babanın ay sonuna yetişmeyen faturası yüzünden oluyor.

• Uzaylı ırklar, onun sabah kahvaltısında yumurtayı katı mı kıvamlı mı sevdiğine göre hizaya geçiyor.

• Bir bölümde galaksiler arası müzik yarışmasına katılıp darbuka çalıyor. Ciddi diyorum.

Her bölümde başka bir gariplikle karşılaşıyorsun ama alt metin hep aynı:
"En sıradan sandığın kişi, en büyük değişimi başlatabilir."

Tabii bunu yaparken ayakkabısını ters giyen, yemek yaparken tavanı yakan, evdeki televizyon kumandasını kaybedip sonra başka gezegende bulan bir karakter izliyorsun. Onun için her şey “bir tık” daha saçma ama işte bu yüzden çok eğlenceli.

İzlemeye değer mi?

Eğer absürt mizahı seviyorsan, hele ki “gündelik hayattan fantastik evrene geçiş” türü seni çekiyorsa, bu anime kesinlikle tam isabet.
Çünkü bu dizide ciddiyetin "c"sine yer yok. Slogan gibi sahneler yerine patavatsızca söylenen ama cuk oturan laflar var. Dram beklentisiyle izlersen hayal kırıklığı olur ama kafa dağıtmalık, kahkaha atmalık bir şeyler arıyorsan kesin izle.

Bir de şu var: Dizi, izleyiciye sürekli göz kırpıyor.
Yani arka planda mesela süpürgeyle dans eden biri görüyorsun. O detayları fark ettikçe daha çok gülüyorsun.

Ve ilginçtir ki, ne kadar saçmalarsa o kadar yerli yerinde duruyor gibi hissettiriyor.
Sanki bu adam gerçekten bizim sokakta yaşıyormuş da, biz denk gelmemişiz. Hani şu karşı apartmandaki "hafif delidir ama zararsızdır" dedikleri amca var ya… Onun anime hali işte.

Aklıma gelen birkaç ek bilgi:

• Yan karakterler: Mahalle esnafından tut da uzaylı pizzacıya kadar çeşit çeşit tip var. Her biri ayrı komedi unsuru.

• Çizim tarzı: Bazen süper detaylı, bazen ilkokul öğrencisi karalamaları gibi. Ama tam oturuyor, yadırgamıyorsun.

• Müzik: Açılış şarkısı “çay kaşığını ritim enstrümanı yapmışlar” hissi veriyor. Kapanış müziği ise nostaljik, bir garip hüzün bırakıyor. Ne ara duygulandım ben?

Son söz yerine:

Silik Baba Dünyayı Fethediyor (Destiny’s Keeper) sıradanlığa kahramanlık katan, günlük hayatı uzay çapına taşıyan, hem saçma hem akıllıca yazılmış bir yapım.
İzlerken "bu ne lan" deyip gülüyorsun ama sonrasında da kafanda şu yankılanıyor:

“Acaba ben de boşuna mı küçümsüyorum bazı insanları?”

Bazen evreni kurtarmak için kılıç değil… terlik yeterlidir.

Bir dizi önerisinden fazlası, "babanızın bile kahraman olabileceğini" hatırlatan bir deneyim.
Bir sonraki yazıya kadar, evdeki terliklerin yerini iki kez kontrol etmeni öneririm.